The Student Affairs Collective Μην υποθέσετε ότι δεν μπορείτε να βρείτε ισορροπία #SAFit
April 13, 2017
Ηχεί το ξυπνητήρι – είναι σκοτεινά. Βγαίνω στις μύτες των ποδιών από την κρεβατοκάμαρά μου, προσπαθώντας να αποφύγω τον καφέ σκύλο μου που μπλέκει στο χωρίς φως δωμάτιο. Είναι 4:50 π.μ. Φοράω τα ρούχα μου για τρέξιμο και μπαίνω στο αυτοκίνητο. Κάνει κρύο – 12 βαθμοί Φαρενάιτ στο Νιου Χάμσαϊρ. Έχω 20 λεπτά με το αυτοκίνητο μέχρι το YMCA (όπου τρέχω όταν είναι πολύ κρύο ή πολύ σκοτάδι για να τρέξω έξω). Μπορώ να χαρακτηριστώ ως «πρωινός» αλλά με καταριούνται και με το θέμα ότι μόλις τρέχω, ενεργοποιούμαι. (Επειδή έχω τόση ενέργεια, δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ σε μια κανονική ώρα αν έτρεχα μετά τη δουλειά!) Είμαι εκεί όταν ξεκλείδωσαν για πρώτη φορά τις πόρτες και σήμερα, σχεδίασα ένα τρέξιμο 7 μιλίων για να παραμείνω σε καλό δρόμο (λογοπαίγνιο) για να πετύχω τον στόχο μου να ολοκληρώσω έναν ημιμαραθώνιο τον Μάιο. Η μέρα μου ξεκίνησε επίσημα.
Το υπόλοιπο της ημέρας μου εξισορροπεί το να υπηρετώ ως Κοσμήτορας Φοιτητών, ως διδακτορικός φοιτητής και η ζωή με τη σύζυγό μου και τα δίδυμα 5χρονα μου, με την απίστευτα υποστηρικτική σύζυγό μου. Πρέπει να ομολογήσω, κατά τη διάρκεια των εισαγωγών με τους ανθρώπους, μου αρέσει να μοιράζομαι αυτό που ισορροπώ. Δεν είναι επειδή μου αρέσει να καυχιέμαι, αλλά επειδή μου αρέσει να βλέπω πώς ανοίγουν τα μάτια όταν λέω: «Κόστης Φοιτητών…διδακτορικός φοιτητής… δίδυμα πεντάχρονα… ω, και ημιμαραθώνιος τον Μάιο». Αυτό το μήνα προσθέτω επίσης, „Κρατικός Διευθυντής για το NH στην Περιφέρεια 1 της NASPA.“ Για να πω την αλήθεια, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται για τα βασικά στοιχεία.
Πρώτον, έχω μια εκπληκτικά υποστηρικτική οικογένεια.
Βοηθά τα παιδιά μου να κοιμούνται νωρίς. Αφού έβαλα τα παιδιά για ύπνο στις 7:30 μ.μ., περνάω χρόνο με τη γυναίκα μου, τη Μελίσα. Μετά από αυτό, κατευθύνομαι στον χώρο εργασίας μου στο υπόγειο για εργασίες, διάβασμα και email εργασίας. Χωρίς την υποστήριξη και την κατανόηση της Melissa, αυτό δεν θα λειτουργούσε. Αν όχι για νωρίς ύπνο για τα παιδιά (ή εμένα), αυτό δεν θα λειτουργούσε. Ευτυχώς, χωρίς να υποθέσουμε ότι δεν θα λειτουργούσε, η γυναίκα μου και εγώ καταλάβαμε πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει και τι θα ήμασταν διατεθειμένοι να θυσιάσουμε. Θα τελειώσω με το πρόγραμμα doc μου σε 2,5 χρόνια και οι ώρες της βραδινής εργασίας θα αποδώσουν.
Δεύτερον, μπόρεσα να ξεπεράσω τα περισσότερα από τα ψυχικά εμπόδια που με εμπόδισαν να βρω ισορροπία στο παρελθόν – ή με έκαναν να σκεφτώ ότι θα ήταν αδύνατη η προσθήκη ενός προγράμματος ή άσκησης στην ημέρα μου.
Σκεφτόμουν: η μέρα μου ήταν τόσο πολυάσχολη και αγχωτική που το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω τη νύχτα για να ανασυνταχθώ θα ήταν να παρακολουθώ τηλεόραση ή να σερφάρω στο διαδίκτυο. Αν και ορισμένα από τα μαθήματά μου δεν είναι τόσο συναρπαστικά όσο το Game of Thrones, το διάβασμα και οι εργασίες για το σπίτι ήταν στην πραγματικότητα ένας τρόπος να αποτινάξω τη δουλειά μου και να επικεντρωθώ ξανά στον εαυτό μου. (Χωρίς πλάκα, είναι στην πραγματικότητα ανακουφίζει από το άγχος τις περισσότερες νύχτες!)
Τρίτον, αυτό δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη!
Είμαι στο έκτο έτος ως Κοσμήτορας Φοιτητών. Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να προσθέσω την τακτική άσκηση στο πρόγραμμά μου και πέντε χρόνια για να ξεκινήσω ένα πρόγραμμα εγγράφων. Υπάρχουν ακόμη πολλές μέρες που έχω εσωτερικές διαφωνίες για το αν θα ξανακοιμηθώ ή θα σηκωθώ. Το κλειδί για να τρέξετε μεγάλες αποστάσεις—ή να αφοσιωθείτε σε οποιαδήποτε άσκηση έχετε επιλέξει—είναι να ξεπεράσετε τα πνευματικά εμπόδια.
Επιστρέφω στην πρόωρη ώρα του ύπνου μου:
Είμαι στο κρεβάτι μέχρι τις 22:00, ώστε να μπορώ να ξυπνήσω μέχρι το ξυπνητήρι στις 4:50 π.μ. Πριν συμπεριλάβω την άσκηση στη ζωή μου, πήγαινα για ύπνο αργότερα και κοιμόμουν όσο περισσότερο γινόταν πριν ετοιμαστώ για τη δουλειά και τη μέρα.
Εδώ είναι η ανταμοιβή:
Κοιμάμαι 10 φορές καλύτερα και νιώθω 1.000 φορές καλύτερα! Οι 4:50 π.μ. ακουγόταν απίστευτα νωρίς όταν η ώρα του ύπνου μου ήταν τα μεσάνυχτα, αλλά η νωρίτερα ώρα ύπνου με ανάγκασε να επικεντρωθώ στο να ολοκληρώσω τη δουλειά. Ως κοσμήτορας, είμαι σε ετοιμότητα 24/7/365, έτσι κάποια τηλεφωνήματα αργά το βράδυ εκτροχιάζουν την ώρα του ύπνου μου. Αυτά τα δύσκολα πρωινά του μετά αξίζουν τη μεγαλύτερη ισορροπία που χρειάζομαι για να παραμείνω υγιής!
Τα πρώτα πέντε χρόνια της καριέρας μου, ήμουν απίστευτα ανισόρροπος και ως εκ τούτου, ανθυγιεινός. Αυτό οδηγεί στην καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσα να δώσω σε οποιονδήποτε για την εύρεση ισορροπίας.
Βρείτε έναν φίλο που θέλει επίσης να μπει σε καλό δρόμο και θα σας λογοδοτήσει.
Για μένα, αυτός ήταν ο Kevin Solomon. Ο Κέβιν με προσκαλούσε να τρέχω κάθε πρωί όταν ήμασταν και οι δύο Διευθυντές του Residence στην Πολιτεία της Οκλαχόμα. Ήμασταν και οι δύο ολοκαίνουργιοι στο τρέξιμο, αλλά είχαμε ένα απλό και αποτελεσματικό σχέδιο: τρέχαμε/περπατούσαμε για 40 λεπτά κάθε μέρα. Την πρώτη μέρα, μάλλον τρέξαμε 2 λεπτά και περπατήσαμε 38, αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες, κάναμε τζόκινγκ και τελικά τρέχαμε όλη την ώρα. Ήμασταν και οι δύο σε φοβερή φόρμα και μέχρι σήμερα, τα δύσκολα πρωινά που διεξάγονται οι εσωτερικές μου διαφωνίες, σκέφτομαι απλώς, «Θυμήσου πόσο υπέροχα ένιωθες εκείνη τη μέρα που τελικά έτρεξες όλα τα 40 λεπτά!»
Τρέχω πολύ περισσότερο από 40 λεπτά τώρα, αλλά το μόνο που χρειάζεται είναι μια εξαιρετική εμπειρία για να σας παρακινήσει να διατηρήσετε αυτή την ισορροπία!
Αυτή η ανάρτηση είναι μέρος της σειράς #SAfit για τον Απρίλιο. Με τη συνεχή φασαρία του επαγγέλματός μας, δεν μπορούμε να ξεχνάμε να βάζουμε τον εαυτό μας στην κορυφή της λίστας υποχρεώσεων μας μερικές φορές. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε να αφιερώνουμε χρόνο για τη φροντίδα του εαυτού μας και αυτή η σειρά υπογραμμίζει τον τρόπο με τον οποίο οι συνάδελφοί μας εφαρμόζουν το #SAfit στον τρόπο ζωής τους. Αυτό μπορεί να φαίνεται διαφορετικό για τον καθένα μας και το ταξίδι σας είναι δικό σας. Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε την εισαγωγική ανάρτηση της Mandi Stewart. Φροντίστε να δείτε και τις άλλες αναρτήσεις αυτής της σειράς!
