The Student Affairs Collective It’s All Mental: Διαχωρισμός εργασίας από το σπίτι και επέκταση της καριέρας σας #SACareer

Στις 25 Ιουνίου 2007 βγήκα από το γραφείο μου στο Πανεπιστήμιο McKendree για να πάω σπίτι για την ημέρα. Ήταν μια μέρα πρωτιών για μένα. Η πρώτη μου μέρα δουλειάς στο McKendree, η πρώτη μου μέρα ως Διευθυντής του Residence Life και η πρώτη φορά που θα άφηνα τη δουλειά και θα ταξίδευα εκτός πανεπιστημιούπολης για να πάω σπίτι. Είχα υπηρετήσει ως ζωντανό μέλος του προσωπικού για επτά χρόνια πριν από την άφιξή μου ως Διευθυντής.

Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου και ένιωσα μια άμεση αλλαγή όταν περνούσα την πόρτα. Το άγχος της ημέρας (που δεν ήταν και πολύ άσχημο τότε) είχε φύγει και ήμουν ψυχικά στο σπίτι. Το επόμενο πρωί πήγα στη δουλειά, έβαλα τις ώρες μου και επέστρεψα σπίτι στην ίδια εμπειρία. Θυμάμαι ότι με εντυπωσίασε αυτό το μοτίβο και αναρωτήθηκα… γιατί δεν είχα ξαναζήσει αυτόν τον χωρισμό;

Μπορούμε να νοιαζόμαστε πάρα πολύ;

Έχω μοιραστεί συχνά το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό για έναν επαγγελματία φοιτητικών υποθέσεων είναι να νοιάζεται για τη δουλειά που κάνουμε. Πολλοί από εμάς συνδέουμε αυτή τη νοοτροπία φροντίδας με τη βοήθεια όλων των μαθητών που συναντάμε. Αν και αυτή η επιθυμία για βοήθεια είναι αξιοθαύμαστη, και σε πολλές περιπτώσεις απαραίτητη για την επιτυχία, μπορεί να πάει πολύ μακριά. Πιστεύουμε ότι πρέπει να δράσουμε αμέσως για να «σώσουμε» τους μαθητές από κακές αποφάσεις. Θυμόμαστε επίσης τις μαθητικές μας αποτυχίες περισσότερο από τις επιτυχίες μας. Αναγνώρισα αυτή τη βοήθεια μέσα μου και πήρα μια βασική απόφαση: ξεκίνησα έναν «διασκεδαστικό φάκελο» σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή. Αυτός ο φάκελος περιέχει ευχαριστήρια μηνύματα από μαθητές, συμμαθητές και επόπτες. Κάθε φορά που αγχώνομαι ή αμφισβητώ την ικανότητά μου ως επαγγελματίας, έχω πρόσβαση σε αυτόν τον φάκελο.

Αναγνωρίστε τις συνήθειές σας

Ποιες συνήθειες συμβάλλουν στην έλλειψη ισορροπίας; Είστε επαγγελματίας της κατοικίας που έχει απογευματινές ώρες αλλά εξακολουθεί να ξεκινά κάθε εργάσιμη ημέρα στις 8 π.μ.; Είστε δικαστικός λειτουργός που εξετάζει τις υποθέσεις του σήμερα ή του αύριο πριν τον ύπνο; Εργάζεστε σε μαθητικές δραστηριότητες και πιστεύετε ότι πρέπει να παρακολουθείτε κάθε πρόγραμμα; Είστε ανώτερος διαχειριστής που συζητάτε συνεχώς τη δουλειά όταν λείπετε από τη δουλειά; Αυτά είναι μερικά δείγματα μοτίβων που μπορεί να έχετε. Το μοτίβο μου… να έχω το email της δουλειάς μου στο τηλέφωνό μου και να βάζω ένα „ding“ κάθε φορά που λαμβάνω ένα email. Θα λάμβανα μια ειδοποίηση, θα χτυπούσε η καρδιά μου και θα έλεγχα το τηλέφωνό μου. Πραγματικά? Γιατι να το κανω αυτο? Ίσως μου άρεσε η ιδέα ότι είμαι απαραίτητος, ανησυχούσα για τον χρόνο απόκρισης ή ένιωσα ότι έπρεπε να είμαι ενημερωμένος. Όποιος κι αν ήταν ο λόγος, αυτή η διαδικασία επηρέασε την υγεία μου και έπρεπε να σταματήσει. Πώς θα αντιμετωπίσετε τη συνήθεια σας;

Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μια τελευταία σύσταση εν κατακλείδι: βρείτε έναν ειλικρινή φίλο. Αυτό το άτομο μπορεί να είναι συνάδελφος, εξωτερικός συνάδελφος ή ίσως κάποιος εκτός του επαγγέλματος. Μερικές φορές ένας φίλος μπορεί να αναγνωρίσει τις συνήθειές μας ή τις τάσεις υπερβολικής εργασίας καλύτερα από εμάς. Είναι πιο δύσκολο να δεις το πρόβλημα όταν έχεις το πρόβλημα.

Αυτή η ανάρτηση αποτελεί μέρος της σειράς μας #SACareer, η οποία αφορά σταδιοδρομίες σε φοιτητικές υποθέσεις, σταδιοδρομίες εκτός φοιτητικών υποθέσεων και στο έργο των επαγγελματιών των υπηρεσιών σταδιοδρομίας. Διαβάστε περισσότερα για τη σειρά στην εισαγωγή του Jake Nelko. Κάθε ανάρτηση είναι μια συνεισφορά ενός μέλους ή φίλου του Επιτροπή Υπηρεσιών Σταδιοδρομίας από την ACPA. Ο οργανισμός μας υπάρχει για να ωφελήσει τη σταδιοδρομία των επαγγελματιών των υπηρεσιών σταδιοδρομίας, των επαγγελματιών φοιτητικών υποθέσεων και οποιουδήποτε υποστηρίζει φοιτητές στις προσπάθειες σταδιοδρομίας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο συνεργασίας με την Επιτροπή Υπηρεσιών Καριέρας ή τη σειρά ιστολογίων #SACareer, επικοινωνήστε με την Paige Erhart στη διεύθυνση [email protected].